Este veran fixéronse obras de restauracions na capela de Santas Mariñas do Sar en Santiago de Compostela.
Para a restauración desta capela tanto o Organismo promotor, como o arquitecto director da obra (sensibles coa natureza), quixeron que nos traballos de restauración respetáranse a fauna que acollía a capela.
Na realización do estudo preliminar poidemos constatar que na igrexa non existía ningún niño activo. Quizais debido a que nas intervencións anteriores non se deixaran accesos axeitados, xa que nas inmediacións do edificio sí poidemos comprobar a presenza de diversas especies urbanas que soen ocupar estas edificacións.
 |
| Unha das visitas a obra. E. González. |
No informe presentado posteriormente propuxemos que no proxecto arquitectónico se incorporaran diferentes espazos que complementaran a restauración do monumento coa conservación e fomento da biodiversidade.
As especies obxectivo foron Cirrio común (Apus apus), Pardal común (Passer domesticus), Rairrubio (Phoenicurus ochrurus), e morcegos (Pipistrellus pipistrellus) e (Rhinolophus sp).
Esta proposta foi ben acollida polo arquitecto director, organismo promotor e a empresa contratista.
Desta maneira habilitáronse un total de 8 espazos para Pardal común, 1 para Rabirubio 4 para morcegos, ademáis nas dúas fachadas laterais da capela quedaron os ocos das tellas dos aleiros abertos para que poidan aniñar os cirrios.
 |
| Oco para morcego. |
 |
| Ocos para pardales. |
 |
| Ocos para cirrio. |
 |
| Oco para morcego. |
Non nos cansaremos de dicir que a conservación do noso patrimonio cultural é perfectamente compatible coa conservación do patrimonio natural que albergan os monumentos, e unha vez máis quedou demostrado nesta intervención.
